We kennen allemaal dit egodenken (de buitenste ring) wat telkens ons lijden weer werkelijkheid maakt. Hier zijn de meesten van ons al jaren mee geprogrammeerd. Het ego denken, de kwebbelende aap die je vaak hoort oordelen over anderen maar vooral ook over jezelf. Die stem die zegt dat je het niet kan en niet goed genoeg bent. Maar ook de stem dat je niet volledig bent en iets nodig hebt van anderen. In ieder geval is deze stem vaak ins ons onderbewuste en trekt ons in onbewustheid. Het geeft gevoelens van beklemming, moeten, strijdt en de vraag hoe je aan al die verwachtingen die anderen van je hebben moet voldoen.

Het hogere denken, het denken vanuit de kern, de ziel, de zon is het enige echte ware denken omdat het uit onze ware essentie komt. Het is vrede en stilte, is verbonden en is bewust. Het is iedere keer weer kiezen uit liefde.

“Wat zou liefde doen in deze situatie?”
“Wat zou Jezus, de Boeddha, Gandhi nu doen?”

Een vraag die je zo vaak als je wilt op een dag kunt herhalen om steeds bewuster te worden met welk denken je naar een situatie kijkt.

En iedereen die ik het vraag zal met zijn bewuste denken zeggen: “Natuurlijk wil ik voor liefde kiezen” Maar weinig van ons zijn zich er van bewust hoe vaak we onbewust kiezen voor angstgedachten.

Heeft het jou wel eens ergens gebracht?

Heb je last van deprimerende of angstige gedachten dan zou ik je het volgende willen vragen om te doen voor twee weken.

• sta iedere dag op met de zon. Zet hem aan in je buik en zeg tegen jezelf: “Vandaag wordt het weer een magische dag.”
• in iedere spiegel die je tegenkomt, vooral als je naar de wc gaat, glimlach je naar jezelf en stel je voor dat je liefde laat stromen naar jou.
• teken een zonnetje op je hand en iedere keer dat je hem tegen komt kun je vragen: “wat zou liefde nu doen?”
• als je gaat slapen, zet de zon weer even aan om jouw energieveld schoon te maken en om je helemaal te verbinden met jouw zon, liefde, ziel.

Nu hoop ik van harte dat na de twee weken je door hebt hoe essentieel het is om dit dagelijks te doen. Hoe heerlijk is het niet om jezelf iedere dag een paar momenten te geven van liefde, van een fijn gevoel, van opbeurende gedachten.

“Het is als een spier die je kunt trainen”

Veel mensen die in mijn praktijk komen laat ik deze oefening doen en ze voelen zich inderdaad na twee weken veel beter, alsof ze de wereld weer aan kunnen. Echter op het moment dat iemand zich dan weer goed voelt houdt hij of zij op met de oefeningen van bewustwording. Hierdoor krijgt langzaam de slaap en onbewustheid weer een prominentere plek in je denken en even later merk je weer dat je ’terugvalt’.

Ik doe dit iedere dag nu voor bijna 10 jaar en iedere dag weer ben ik zo blij hiermee. Met deze momenten van ‘bewust zijn in liefde’.  Maar het meest interessante is dat sinds een paar weken ik opmerk dat het hogere denken ook zijn plek in heeft genomen in mijn onderbewuste programma’s. Soms kan ik niet eens meer denken in angst omdat het andere programma het overneemt: het programma van waarheid en God’s denken. Dit voelt aan als een genade en ben zo dankbaar hiervoor. Ik kan de eindeloze stroom van de liefde uit de bron voelen, die gaat naar iedere van ons, onvoorwaardelijk.

Het valt me op dat de kleuren in de natuur veel intenser en helderder zijn en regelmatig maak ik een bijna een botsing op de fiets omdat ik volledig gevangen wordt door een magnifiek beeld in de lucht: de schilderijen die God maakt. En laatst had ik een moment zo dicht bij die ongelofelijke bron van liefde en ik vroeg: “haal die sluier weg, zodat ik het nog meer kan ervaren”. Waarop een antwoordt kwam: “die sluier zit slechts in je denken”.

De lucht uitdaging vraagt je voorbij de wolken (het lagere denken) te kijken naar de helder blauwe lucht erachter (het hogere denken). En in de uitdaging ligt ook direct een hulpmiddel. Ben je aan het malen in je hoofd, ga een luchtje scheppen. Iedere keer dat je de wolken ziet, realiseer je dan dat de zon er achter schijnt. Zo is het ook in jouw denken.

“Geen aandacht geven over wat er in de wolken gebeurt.
Eerst de wolken laten passeren en dan pas kun je weer helder zien”

Liefs Bonnie