Ha Pap,
Morgen is het precies een jaar geleden….
Van de week had ik een flashback naar vorige jaar toen ik net een dag hier was in Bellwald. Ik zat op het balkon te eten met Nout en alle telefoons gingen. Je was vredig vertrokken naar huis. Een niet te beschrijven rilling door mijn lichaam, een ongeloof in mijn denken. Dit kan toch niet waar zijn, ik had mams net een uur daarvoor aan de telefoon gehad en alles was gezellig en goed. Het was een normale dag, niets aan de hand. En plots vertrek je. Ja zo gaat dat in het leven. Zo ben je hier nog en dan ben je ongezien, in een andere werkelijkheid.
Een jaar later, een heftig jaar in allerlei opzichten: in de wereld, in mijn wereld, in mijn binnenwereld enz.… Het valt me ook op hoeveel werelden er bestaan op deze aarde. Werelden van verschil in communicatie met dierbaren. Werelden van geloven op aarde. Werelden van tegenstellingen in mij. De wereld van mijn ziel tegenover de wereld van mijn ego, mijn persoonlijkheid met al haar conditioneringen. Verschillen in de wereld van spiritualiteit, hoe je om moet gaan met gedachten, emoties, oude programmeringen. De ene zegt, het zijn voorbijgaande wolken en de ander zegt je mag erin, omarmen en daardoor zal het zich loslaten. En toch Pap, moeten we allemaal onze eigen weg volgen, nietwaar?

Ja Bon, en soms loopt je weg anders dan je had verwacht of is het tijd dat je een andere weg loopt dan de ander. Alles is goed, alles is onderhevig aan verandering, ieder heeft zijn eigen wereld. Zoals ik in het vorige stuk aangaf: neem het leven zoals het komt, alles daarvan en blijf aanwezig in je hart niet in je hoofd. 

Pap, mooi het bericht van Anastasia (Anastasia- Zoemende ceders – Vladimir Megre) over dat we het omslag punt hebben bereikt en dat er nu meer mensen zijn die een positief beeld hebben van de aarde en haar toekomst waardoor we het kritieke punt hebben bereikt. Ik heb toch heel wat van de boeken van har gelezen en over haar ongekende kracht tot manifestatie. Ik weet dat jullie er ook veel over spreken dat we ons daar bewust van mogen worden. Over Anastasia zijn dan ook veel tegenstrijdige berichten. Wat klopt daarvan?

Lieve Bon,
Zoals je weet ervaar jij in jezelf ook tegenstrijdige berichten. De berichten van je kritische denken en de berichten van je hart. Dat is wat je ook in de wereld ziet en ja hierdoor schep je verschillende werelden op dezelfde planeet. Zij heeft inderdaad een bijzonder sterke kracht om onwetendheid en duisternis om te vormen naar kennis en licht. Er bestaan meerdere mensen op aarde die er zijn om de energieën in balans te houden. Er zijn mensen die een kracht hebben tot manifestatie gelijk aan bv 100.000 mensen bij elkaar. Het ligt eraan of je jezelf hierin kunt trainen en gefocust kunt blijven in je proces tot creatie.
Ik ben trouwens deze tijden veel bij jullie en voel de verbinding met eenieder. Wees niet bang voor conflicten in de familie, het is het vinden van een nieuw evenwicht in de familie maar ook voor ieder in zichzelf. Dat heet groei.

Ja Pap, zo voelt dat voor mij ook. Nee ik geloof niet dat ik bang ben voor veranderingen of conflicten, soms vind ik het zelfs weleens lekker. Dan heb ik geen zin om altijd maar compassievol en tolerant te zijn. Soms heb ik zin om tegen alles aan te schoppen, tegen de heiligheid, tegen iemands overtuigingen, tegen mijn eigen overtuigingen en kleinzielige gedachten. Soms is boosheid en in de weerstand gaan gewoon lekker. En soms gewoon nodig.

Nou Bon, je zult mij niet horen zeggen hoor dat je dat niet mag doen, ik kan erover meepraten. Soms had ik de boosheid nog om in mijn eigen kracht te gaan staan. Soms had ik boosheid nodig om door te zetten. En soms was mijn boosheid onnodig en destructief. Maar ja als we alles al van tevoren zouden weten dan zou je niet op de aarde incarneren. 

Ik spring weer van de hak op de tak maar het bericht van Anastasia dat we het omslag punt hebben bereikt klopt dat?

Ja Bon en wanneer je goed voelt in je hart wist je altijd al dat het zo zou gaan. Net zoals je weet dat niet alles nu is opgelost maar dat veel onwaarheden en onwetendheid aan het licht zullen komen. Net zoals je weet dat angst wordt ingezet om je te kunnen beheersen. Net zoals je al weet dat we samen sterk staan en dat de tijd is aangebroken dat je elkaar vasthoudt in het aankomende proces. Spannend, vernieuwend en op weg naar waarheid. Laat je niet foppen door berichten van angst en schijnbare veiligheid. Je weet al lang in welke tijd je bent gekomen hier op de aarde net zoals al deze lezers dit weten. En allen kunnen jullie de geruststelling en het vertrouwen voelen in je hart, omdat daar de echte informatie ligt. Dit is ook de tijd Bon, dat jullie goed voor jezelf moeten gaan zorgen. Voor je lichaam, hart en geest. Veel rust, veel stilte en veel tijd nemen om te voelen en goed na te denken wat goed is voor je. Leef niet zomaar, leef bewust. Je merkt dat het nodig is je zenuwstelsel en je hartfrequentie in rust te houden. In de frequenties van dankbaarheid en vertrouwen. 

Pap, ik voel opeens heel veel emoties door me heen gaan. Verdriet, rouw, gemis, opstandigheid, machteloosheid enz.….

Ja Bon, het hoort er allemaal bij. Zeg mams ook dat ze er niet alleen doorheen hoeft te gaan. Zich juist verbinden met ons kan haar helpen zoals dat eenieder kan helpen in het proces van verlies en rouw. Je hebt zelf ook al gemerkt dat de verbinding zoeken met het goddelijke, ongeziene en ons je helpt om alles in perspectief te gaan zien. En je stelt je hart open zodat we je de golven van rust en vrede kunnen laten ervaren.

Ja dat helpt mij zeker. Iedere keer dat ik dreig uit balans te raken door iets uit de geziene wereld brengt juist het ongeziene me weer in balans. Wat ik ook zo bijzonder vind Pap, is het boek van Etty Hillesum, het verstoorde leven. Bijzonder hoe ze beschrijft dat de mens ook moet leren lijden…niet iets wegdrukken maar er doorheen voelen en leven. Zij weet dat zij uiteindelijk een oproep krijgt om afgevoerd te worden naar een concentratiekamp en zij iedere dag afscheid moet nemen van de eerder zo gewone rechten van de mens. Ze mag niet meer fietsen, in parken komen of de tram gebruiken. Langzaam sluit het toenaderende lot om haar heen en dat weet ze. Hieronder een stukje uit haar boek:
“En nu schijnt het er door te komen, dat de joden niet meer in de groentewinkels mogen komen; en fietsen inleveren; en niet meer in de tram; en ’s avonds na acht uur binnen.
Wanneer ik me over die maatregelen gedeprimeerd voel, zoals vanochtend, toen ze even als een loden dreiging me trachten te verstikken, dan gaat het toch niet over die maatregelen. Dan is er alleen maar een grote treurigheid in me en die zoekt dan stof om zich heen om zichzelf aan te bewijzen. En een onprettige les, die ik zou moeten geven boezemt me dan net zoveel angst en beklemming in als de ergste maatregel van onze bezettingsmacht. Het zijn nooit de dingen van buiten, het is altijd het gevoel in me, gedeprimeerdheid, onzekerheid of wat ook, die aan de uiterlijke dingen het treurige of dreigende aanschijn geeft. Het werkt bij mij altijd van binnen naar buiten, nooit van buiten naar binnen. Meestal slaan de dreigendste maatregelen – en het zijn er nog al wat tegenwoordig – te pletter tegen mijn eigen innerlijke zekerheid en vertrouwen; en, verwerkt in mij, verliezen ze veel van hun dreiging”

Bijzonder hè Bon, het weerstand bieden aan alle gruwelheden maar in deze tijd ook verleidingen van het leven. Om de echtheid ervan te blijven zien. Het is niet gemakkelijk maar noodzakelijk je met de onvergankelijkheid van het leven te verbinden anders slokt het vergankelijke je op in weerstand tegen het onherroepelijke loslaten.

Mooi gezegd Pap, filosofisch. Wel gek, morgen is het een jaar geleden en ik voel opeens sterk de neiging je te willen feliciteren met je 1e verjaardag daar Thuis. Het meest vreemde blijft Pap, dat terwijl ik zie dat mensen hier rouwen om de afwezigheid van hun dierbaren ik ook voel hoe prachtig jullie het daar hebben. Ergens willen wij misschien ook horen dat jullie het nog zwaar hebben. Zoals mams zegt: hier zitten we met de gebakken peren.

De processen van groei en ontwikkeling blijven alsmaar door gaan. Het grote voordeel wat we hier hebben is dat Liefde zo’n aanwezigheid is geworden in het leven en bestaan. Op de aarde moet je juist daar de moeite voor doen om de liefde in jezelf herhaaldelijk weer te ervaren. Het heeft geen zin te vergelijken Bon, het heeft zin je te verbinden en je blik te vergroten in het ongeziene veld zodat dit gezien en gevoeld kan gaan worden. Ik voel een enorme trots en liefde voor ieder van jullie en wat jullie doen, denken en manifesteren. Natuurlijk zitten er weleens wat weeffoutjes in maar wanneer je het gehele tapijt omdraait zie je de afbeelding en die is wonderschoon, geloof me. 

Dank je wel Pap, gefeliciteerd daar met je 1e verjaardag.
Dank je Bon.

———————————-
Deze berichten mag je met liefde delen. 

Wil je zelf een avond meemaken over de gesprekken met mijn vader kijk dan op de evenementen of de site.
——————————–
Zelf ervaren?……
Donderdag 15 september: Workshop schrijven met de ongeziene wereld in Den Haag.
Wil je boodschappen ontvangen vanuit de ongeziene wereld? En wil je communiceren met je dierbaren.
Ik schrijf al een tijdje de gesprekken op die ik met mijn vader heb sinds hij naar huis is gegaan.
Deze dag leg ik je uit hoe je dat zelf ook kunt doen en oefenen.
———————————
Bonnie Bessem (1968) is psychologe, auteur en levenscounselor. In 1990 kwamen ze met de hele familie voor het eerst in Het Arthur Findlay College. Samen met haar familie geven ze al jaren les in mediumschap, spiritualiteit en de Levensinitiaties®. Ook is ze initiatiefnemer en mede-oprichter van Het LevensCollege waarin men verschillende opleidingen kan volgen als levenscounselor en het nieuwe mediumschap.
Meer informatie en boodschappen uit de ongeziene wereld zie het boek Onderweg naar verlichting – ISBN:9789081747943
Boek over het mediumschap: Bonnie en Willemijn Bessem – Tao van het mediumschap 
Ook te bestellen via de site.​

Volg op fb: https://www.facebook.com/Inspiratie-boodschappen-uit-de-on…/
Volg in het Engels: https://www.facebook.com/Mediumship-Spirit-Messages-338335…/