Ik voel je aanwezigheid maar voel nog geen woorden. Wat wil je me vertellen Pap? Het gekke is dat als ik stil ben en wacht op wat er komt, ik ook gevoelens van onrust ervaar. En als ik dan mijn denken door laat gaan, dan brengt het me naar zorgen over de tijd waarin we leven en zorgen over mensen om me heen. Ik word dan zorgelijk. Nou heb ik inmiddels begrepen dat wanneer het echt vanuit jullie, jij en de groep waarmee je werkt, zou komen er geen angst bij komt. Ik kan dan wel gebeurtenissen zien aankomen maar dan voel ik geen angst terwijl ik,  wanneer ik zelf in mijn denken schiet , wel angstbeelden kan zien.
Als ik dan stiller word en mijn aandacht naar mijn hart breng dan zie ik plotseling je glimlach. Je zit me toch niet uit te lachen he Pap?

Haha Bon, zeker niet, maar het is mooi om dit soort processen te beschrijven aangezien meerdere op aarde dit beleven en wij willen graag de nadruk leggen op het ontvangen van beelden zonder angst. Simpeler kunnen we het niet maken, zo zit het echt in elkaar. Wij geven geen angst door omdat het hier niet bestaat, het bestaat in je denken. Mooi, hoe mensen reageren op onze teksten en dat het bijna te mooi is om te geloven. Ik doe er graag nog een schepje bovenop.
Alles wat jij kunt verzinnen als zijnde het paradijs met al haar heerlijkheden is hier, maar dan factor 10 mooier en grootser. Als jullie kunnen zien wat ik zie, en dat kan alleen in beperkte mate, dan zie je nog steeds waanzinnig mooie gebieden en is alles wat je voelt gebaseerd op liefde.
Teksten van ons, die beschrijven over liefde, vergeving, verbinding en de grote bron van liefde, zijn allemaal waar maar nog veel mooier dan woorden zouden kunnen uitdrukken.
Geloof in het allerbeste en je hebt slechts een fractie van de grootsheid te pakken. Geloof in het allerbeste in jou en je hebt slechts een fractie van jouw eigen grootsheid te pakken. 

Mooi gezegd Pap, ja soms zijn je teksten zo zonder enig oordeel alleen maar doorspekt met liefde dat ik er zelf bijna melig van word, haha.

Nou Bon, ik was nooit melig en dat zal jij ook nooit worden. Grappig hoe je aardse oordeel het paradijs wil afdoen als melig, of ronduit saai. Stel je voor Bon, dat je even geen aards oordeel hebt. Dan kun je die zogenaamde kinderlijke fantasieën van je gewoon laten zijn. En die zijn het dichtste bij de waarheid. 

Pap, vraagje: ik zette net een stukje van je tekst al op facebook en daar reageerde een paar mensen op met ‘ik zou er eigenlijk al wel willen zijn’ en ‘ik ben het zat om hier op aarde te zijn’. We moeten toch geen reclame gaan maken voor de ongeziene wereld waardoor mensen hier juist weg willen.

Oh zeker wel, we blijven reclame maken. Het grote onderscheid is dat je het paradijs waar we het nu over hebben gewoon NU kunt voelen en ervaren. Het ligt slechts een gedachte van je vandaan. Dat is wat we komen vertellen. Én wetende van het Paradijs is tevens belangrijk om je te herinneren waarom je naar de aarde bent gekomen. Die keuze hebben we allemaal zelf gemaakt. 

Ben ik niet gestuurd, Pap?

Nee, die keuze maak je zelf en uit liefde in volledige bewustzijn 😉
Het diep beseffen hoe wij allen in staat zijn tot het creëren op aarde, is één van de doelen waarom we naar de aarde komen. En op aarde zijn we in staat om, als we het bewustzijn van liefde volledig ervaren, alle problemen op aarde in één klap op te lossen.
Dus we blijven reclame maken, want kennis geeft inzicht, bewustwording en liefde. En kennis geeft je handvatten om toegang te krijgen tot deze wereld terwijl je nog op aarde leeft. Dat is waar we naar toe gaan; mogelijkheden ervaren tot het ontvangen van die goddelijke inspiratie, tot het schouwen in het hiernamaals en het herinneren van je kracht tot creatie. 

Ja Pap, maar ook dit is een indirecte inspiratie, het komt van jou door mij heen en dus kunnen er fouten in zitten.

Klopt Bon, en ik kan je alleen maar inspireren en informatie geven over datgene wat ik ervaar en leer. Ik kan je wel zeggen dat zolang het liefdevol is je op de goede weg zit. Het is geen fabel hoor dat liefde de weg is. Nu hier, waar je nu bent, niet ver weg in de toekomst of in tijd of plaats. Het is er Nu. Tsja het is zeker net zo als het wakker worden uit een nachtmerrie. We doen ons best jullie wakker te maken. 

Ja Pap, maar ik moet wel mijn zoon helpen met zijn huiswerk want anders krijgt hij het een stuk moeilijker op aarde. En ik moet wel mijn werk blijven doen om geld te verdienen. Alhoewel mijn werk niet als werk voelt maar als een hobby, voelen wel veel mensen de druk om geld te verdienen. Op aarde doen we toch veel dingen om te overleven en dat voelt zeker niet altijd als de weg van liefde. Ik zou wel alles willen delen en ik zou tegen mijn kinderen willen zeggen: leef, geniet en doe wat je zelf wilt. Met andere woorden: ik zou wel altijd gelukkig willen zijn, maar ben dat gewoon niet altijd. Je moet hier op aarde veel doen om goed te kunnen leven en je kinderen een goede toekomst te geven.

Ja Bon, je bent lekker aan het mijmeren en dit is precies de rede waarom het op aarde nog niet gebeurd. Ja, als jullie alles zouden delen dan zou er weinig behoefte zijn om iets van je af te pakken. Als je je kinderen en jezelf laat leven en doen wat je leuk vindt, dan vindt het leven plaats. Je bent bezig iets te maken van het leven terwijl het leven doorgaat.

Goed Pap, ben even de weg kwijt….

Haha ja dat bedoel ik. Je denken raakt het pad van liefde kwijt.  En kennis verkrijgen omdat je dat fijn vindt is iets heel anders dan kennis verkrijgen omdat het moet en omdat je denkt dat je hierdoor het leven beter kunt maken. Tuurlijk is het op aarde nu niet zoals het zou kunnen zijn, dat komt doordat jullie niet delen….

Zo simpel Pap,  delen…..gek voel dan direct een angst opkomen…dan doe ik dat en doet niemand mee…of als ik tegen mijn kinderen zeg…geniet en leef en niemand anders doet dat….

Dat is precies mijn punt Bon. En dat is precies de reden waarom we op aarde de weg van angst lopen en niet die van liefde. Dat is ook waarom zoveel zielen de aarde niet meer leuk vinden. We helpen jullie om die omslag te maken. En hij zal massaal gaan. Er komt een moment dat jullie niet meer denken maar doen. Van tekorten naar overvloed. Van strijden naar samenwerken. Van angst naar liefde.

Laten we het pad van liefde bewandelen, samen.

Wat je ook kunt doen Bon, is wakker worden uit de droom. 

Pfff Pap, nou ben ik je kwijt.