Ha lieve Pap en de broederschap van het licht,

Afgelopen zondag was er weer een prachtige bijeenkomst waar ik jullie aanwezigheid mocht voelen en jullie boodschappen mocht doorgeven.
Eén vraag, en jullie antwoord daarop, boeide mij, maar roept ook weer veel vragen op. Het ging over angst en enge geesten zien als kind, maar ook over huizen schoonmaken en duistere entiteiten weghalen bij mensen. En hoe dit precies allemaal zit, aangezien jullie zeggen dat angst en alle bijbehorende beelden een mentale denkconstructie is. Het was prachtig om te voelen wat jullie bedoelden met het witte canvas van liefde waarop de schepping en scheppingen geschilderd worden. Kunnen jullie nog iets meer vertellen.

Ha lieve Bon,

Allereerst voordat we dit onderwerp gaan beschilderen is het van belang dat je begrijpt dat jij een doek ziet met verf erop. Wij zien het doek in verschillende dimensies waarop de verf danst.

Oh dat begint al lekker Pap, met andere woorden, ik zie niet wat jij ziet.

Ja Bon zoals het spelletje ik zie ik zie wat jij niet ziet haha. 

Leuk Pap, vertel.

Met andere woorden, het is niet gemakkelijk het concept van schepping en creatie te begrijpen met jullie menselijke brein, aangezien jullie altijd in tegenstellingen spreken, maar de schepping heeft geen tegendeel net zoals liefde dat niet heeft. Terwijl je in je schepping wel duister en afbreuk kunt creëren is het toch allemaal een schepping.
Stel je nu voor: het hele oneindige universum één ruimte van licht en liefde, één ruimte van zijn, van NU, van alles en oneindige leegte. In deze ruimte bestaan wij, een onderdeel van het geheel. Zoals we vaker zeggen: wij zijn allen één. Dat betekent allemaal verbonden met elkaar. Dit één kun je volgens jullie denken onderverdelen in oneindige deeltjes die we allemaal zijn. Ik zeg ‘volgens jullie denken’ omdat deze afgescheidenheid lijkt, maar in werkelijkheid niet bestaat in dat oneindige veld. Al die deeltjes scheppen, scheppen en scheppen. Bewust en onbewust. Hierdoor ontstaan werelden en zogenaamde tegenstellingen. Het idee op aarde is dat je pas licht kent als je donker kent. Dit is absolute onzin in het grotere geheel en slechts een verwachting die op aarde heerst en zich daardoor ook laat zien. Neem van mij aan dat licht hier niet pas zichtbaar is als je het donker kent. Echter, door het aannemen van zo’n idee creëren we de aarde met al haar tegenstellingen. Sterker nog, we creëren een universum met goede en slechte krachten.

In het vorige stuk vertelde ik Bon dat terwijl mijn lichaam overleed, ik het overleefde. Bestaat de dood dan voor mij? Nee dus, dat was een illusie waar ik in geloofde totdat ik hier kwam. Hoewel ik al jaren niet meer geloofde in de dood leek het wel alsof ik doodging. Dat was niet zo. Ik ging terug naar huis, ik herkende mij weer, mijn ziel, mijn essentie.

Goed, het volgende. Dit kun je ook betrekken op het concept angst en alles wat je daar als mens, met elkaar, door creëert. Hier kom ik erachter dat alles geschilderd is tegen het canvas van liefde. Op het moment dat ik het canvas ontdek kan ik alle creaties van angst laten verdwijnen omdat het gewoonweg een illusie was.

Ik denk dat ik begrijp wat je bedoelt Pap, ik weet alleen niet of iedereen dit begrijpt.

Nee Bon, maar jij weet net zo goed als ik dat je mensen niet iets kunt laten begrijpen. Plotseling zullen ze iets van waarheid herkennen. En het is herkennen, omdat waarheid is wat je al bent. Je voelt door je illusie die het denken heeft gemaakt plotseling het licht van waarheid. Een herkenning. Dit kun je echter niet met je denken bedenken… haha
Goed een aantal mensen zal nu denken: maar angst dan en huizen schoonmaken van slechte entiteiten, enz. Dit beeld leeft al heel lang op jullie aarde en zo is het ook ontstaan. Weet je nog het spreekwoord: de angst in de ogen aankijken en dan blijkt het niets te zijn. Dit is letterlijk zo Bon. 

Jeetje Pap, maar het lijkt zo echt. Kijk naar iemand met een angststoornis. Kijk naar mensen die anderen helpen om slechte entiteiten weg te halen waarna men zich beter voelt,  of al die theorieën over de hel en hele vervelende gebieden in de ongeziene wereld.

Klopt Bon, allemaal creaties van ons allen. Echter, velen, en ook velen hier, blijven in dit idee hangen en geloven en maken het daardoor een schijnbare realiteit. Zoals wij vaker zeggen: het is niet eerst zien dan geloven, maar geloof,  dan ga je zien.
De realiteit is echter dat alle creaties worden geschilderd in het universum van liefde. Dat is echt en kent geen tegendeel. Echter, wanneer je gelooft in een tegendeel is dat wat je ziet.

Goed, dus nu verder in de praktijk en terug naar de aarde en je dagelijks leven
Allereerst, besef hoezeer jij, en jullie samen, in staat zijn tot schepping. Gebruik dit wijs. Ook al begrijp je het bovenstaande niet, je begrijpt wel dat je altijd beter voor liefde kunt kiezen. Ten tweede, verwacht liefde, verwacht dat te zien. Verwacht dat liefde creëert en kijk dan eens om je heen. In het vorige stuk vroeg ik jullie ook vlinders en veren te verwachten en velen van jullie hebben ze gezien. Het verschil tussen een verwachting van je persoonlijkheid en je ziel is het verschil tussen teleurstellingen en verwondering.

Daarnaast weet je dat liefde geen keuze is maar de weg. Dit is wat leeft in het diepste verlangen in de mens, in de kern van haar ziel.

Ik heb je al verteld Bon dat we het voor jou brein iets ingewikkelder gingen maken, maar het is zo simpel. Zo simpel dat je brein er iets ingewikkelds van maakt.

Haha Pap, grappig. Tot de volgende ingewikkelde les. Heb je ook nog iets simpels voor ons? Het lijkt wel te gaan over het non-dualisme.

Jazeker Bon, dood stond tegenover leven, maar dat was en is niet waar. Ik leef voort. Dus geen dualiteit. Er is een gebied voorbij de creatie van dualiteit, om je heen en in je. 

Dank je wel. Ik merk dat ik oordeel en het een moeilijk stuk vind.

Dat is goed Bon, en dat wat je niet begrijpt betekent niet dat het niet waar is 😉

Goed Pap, ik hou mijn mind open en hoop hier bewijzen voor te krijgen.