Maar ik geloof dat wat als ‘normaal’ wordt gezien, niet per se normaal hoeft te zijn. Waarom zouden we ruzie maken, als je ook gewoon kunt delen wat je dwars zit of waar je moeite mee hebt?

In de afgelopen jaren zijn me een aantal dingen opgevallen die anders gaan dan in mijn vorige relaties, waarin het heel gewoon was te zeggen: “Natuurlijk kun je elkaar af en toe achter het behang plakken.”
Als ik diep voel, doet die uitspraak me pijn; er klopt iets niet. Nu pas zie ik dat.
Maar wat zijn dan jullie ingrediënten? vroeg ze me.

1. Eer de ander.

Het belangrijkste is de ander te eren en volledig te laten zijn zoals hij of zij is, zonder de behoefte om te veranderen of veranderd te worden. Ieders groei verloopt in een eigen tempo, waarin de ander je juist kan inspireren. Ook de groei en beweging van de relatie zelf is een proces, een avontuur dat je niet direct hoeft te vrezen als het niet voldoet aan het bekende plaatje. Juist dat plaatje veroorzaakt angst en weerstand.

2. Eerlijke en oprechte communicatie.

We worden allemaal wel eens getriggerd. Maar als je leert luisteren, echt luisteren naar wat er bij de ander gebeurt, hoef je zelf niet mee te gaan in de trigger. Vaak reageren we direct, vanuit een innerlijke prikkel die ons raakt – het gevoel van ‘voldoe ik nu weer niet?’ of ‘waarom zeur je nou?’ Wij hebben een manier van communiceren ontwikkeld waarbij we wat we voelen eerst bij onszelf houden en onderzoeken waar de wortel werkelijk zit. Soms in je jeugd, soms in een overtuiging of toekomstbeeld van hoe iets zou moeten zijn.

3. Vrijheid.

Vaak zijn relaties onvrij, met verwachtingen waaraan de ander moet voldoen. Iedereen voelt de druk die dat met zich meebrengt. Vrijheid betekent meebewegen met wat zich aandient, zonder alles op jouw manier te willen forceren, maar te genieten van de bewegingen in de relatie zonder gegrepen te worden door angst. En als die angst er toch is, dan deel je wat er in je leeft. Door het simpelweg uit te spreken, keert het evenwicht vaak terug.

4. Het goddelijke in je relatie brengen.

Leer elkaar te zien en te voelen vanuit je ziel. Ervaar de energie tussen jullie, voed en koester die. De energie tussen twee geliefden is goddelijk en heeft effect op al je relaties, en zelfs op je omgeving, in de vorm van een verhoogde frequentie die zich verspreidt.

Relaties veranderen ook van vorm, zoals gebeurde tussen mijn man en mij. Ook dit pad vraagt zachtheid en tijd en geen haast, zelfs als er pijn is. Die pijn mag er helemaal zijn. Ik wilde heel graag een liefdevolle vriendschap behouden en ook tijd met ons gezin blijven ervaren, en die ruimte is er gekomen. Elk jaar gaan we in ieder geval met Kerst en oud en nieuw naar Zwitserland. Regelmatig hebben we gezinsetentjes, soms een weekend tussendoor.
Wat me enorm heeft geholpen is blijven praten en al mijn gevoelens delen. Ook al werd ik gezien als de ‘dader’ in ons verhaal, ook ik zat in verdriet en rouw, en kon dat delen. Het is voor beiden pijnlijk wanneer een vorm verandert. Maar wat een beloning ontvang je wanneer je jezelf beheerst en niet jezelf en de ander beschuldigt, kleineert of afbreekt, maar juist de liefde die er is geweest blijft koesteren. Zo kan een nieuwe vorm ontstaan waarin liefde nog steeds stroomt.

Ik deel dit omdat ik het belangrijk vind dat mensen zien dat het ook zó kan. Het begint bij jezelf… door de stroom te volgen, zacht te blijven en je gevoelens te blijven delen. Het meest essentiële is zelfonderzoek naar je eigen verdedigings- en overlevingsmechanismes, met vriendelijkheid.

Vijf jaar geleden kwam mijn boek En ze leefden nog lang en gelukkig uit. Het liet zich door mij heen schrijven, en wat heb ik veel aan die inzichten gehad. Ja, relaties zijn aan het veranderen – elke vorm van relatie. En soms kun je nog zo’n prachtige intentie hebben maar lukt het gewoon weg niet. Dan is de kunst om vriendelijk te blijven, voor jezelf, de ander en de situatie.

❤️ Bonnie