Die dunne lijn tussen zorgen voor jezelf en zorgen voor de ander.
Ha Groep, Paps en Tinto
Ik heb wel een vraagje. En ik vind het fijn om ook te communiceren met meerderen uit de groep. Ik weet dat de groep die mij inspireert groter is dan alleen mijn vader en mijn eigen gids dus leuk om meerderen te voelen en te ervaren.
Dan is goed Bon, echter we spreken en spraken altijd al vanuit 1 stem waar meerderen mee zijn verbonden. Het is een groot veld van inspiratie waarin we de stem van je vader gebruiken voor jou en af en toe de stem van Tinto. Dus blijf ons maar Paps noemen 😉
Oké dank je wel. Wat ik heel graag weten is iets waarvan ik denk dat dat bij meerderen speelt. Die moeilijke lijn tussen zorgen voor de ander en zorgen voor jezelf. Ik merk dat bij vorige generaties het zo ingepeperd is dat je eerst voor de ander moet zorgen en dan pas voor jezelf en ik zie tegelijkertijd dat voornamelijk veel vrouwen hier tegenwoordig last van hebben. Last van hebben in de zin dat ze geen nee meer zeggen wanneer dat echt nodig is, dat ze leeglopen en toch aan ieders wensen proberen te voldoen vanuit een schuldgevoel. Daarnaast zie ik ook dat veel mensen een ander in die positie zetten door hen een schuldgevoel te geven als ze niet nu voor hen klaar staan. Ben eigenlijk wel benieuwd hoe dat zit bij jullie?
Ha Bon,
Ja dat is wel een puntje van de aarde 😉
Bij ons komen we niet snel in die positie omdat zowel de gever als vrager verbonden is met het grote veld van liefde en dus met overvloed, licht en energie. Deze problematiek ontstaat vanuit het denken in tekort. Bij de gever een denken in: ik ben niet goed genoeg en moet dus zorgen voor de ander. Bij de vrager het denken: ik kan het niet, ben dus niet goed genoeg en help me. Wij hebben hier een constante verbinding met de bron, die onuitputtelijk is en je kan voorzien van prachtige inspiraties, oplossingen en je een eeuwig gevoel van genoeg zijn geeft, echt goed genoeg zijn. Hier ontdekken we ook dat we dat in wezen zijn. Dat het denken dat heeft versluierd.
Deze bron is beschikbaar en bereikbaar voor een ieder van jullie op de aarde. Het enige wat je hoeft te doen is je erop af te stemmen. Het kan zorgen voor de goede mensen en hulp op je pad en het kan zorgen voor voldoende energie en momenten van opladen. Het enige wat jullie hoeven te doen is je hierop af te stemmen. Helaas is dat waaraan het vaak ontbreekt. Als je een bepaald programma wilt zien op tv dan moet je wel het goede kanaal pakken en niet naar een ander programma gaan kijken. Wanneer je een radioshow of podcast wilt luisteren dan stem je je ook af op het goede kanaal. Dit alles heeft te maken met afstemming en focus. De lijn tussen voor jezelf zorgen of voor de ander zou er ook eigenlijk niet hoeven te zijn als jij de tijd neemt iedere dag om je af te stemmen op deze hogere bron. Dan krijg je precies wat je nodig hebt in immateriële én materiële vorm. Dit geld zowel voor de persoon die het gevoel heeft geholpen te moeten worden en zich niet goed genoeg voelt en de persoon die het gevoel heeft te moeten helpen en zich ook niet goed genoeg voelt. Zoals je merkt zijn beide manieren gebaseerd op een gevoel van tekort. Nu zijn er genoeg mensen op aarde die helemaal het gevoel van leeglopen ervaren of dingen te veel vinden. Dat komt omdat het ten eerste niet in hun gedachte aanwezig is en omdat zij dus ergens genoeg energie hebben dit te kunnen doen. Wel zien we dat steeds meer mensen alles te veel vinden, veel rust nodig hebben en niet veel meer aankunnen. Dat klopt omdat de frequentie van de aarde nogal op hoge toeren draait. Alles gaat snel, sneller, snelst. Er ligt bij velen van jullie een hoge druk van je eigen en maatschappelijke verwachtingen. Hierdoor komt er steeds minder ruimte voor je medemens en het huidige moment. Er is een te groot ‘moeten’ op andere vlakken waardoor er geen aanwezigheid meer is. Begrijp je dan wat we bedoelen?
Jazeker en ik realiseer me dat die lijn dus niet echt bestaat maar dat we dus te veel tijd en energie verliezen aan andere dingen. Toch vind ik het van wezenlijk belang om goed te zorgen voor mezelf. Hoe kan ik anders voor andere zorgen?
Haha Bon, de wedervraag is dan: wanneer heb jij het idee dat je goed voor jezelf hebt gezorgd? Die lijn ligt meer in hoe je er zelf over denkt. Dat creëert die lijn tussen voor jezelf zorgen en voor de ander. Jullie blijven vergeten dat er een onuitputtelijke bron is die voor jullie allen zorgt alleen die kun je pas voelen, horen en ontvangen als je je daar op afstemt.
Haha Pap heerlijk dit, ik begrijp hem. Ik realiseer me ook dat we wel kunnen gaan praten over uitzonderingen en variaties op dit thema maar de conclusie is dat we allemaal ons meer mogen afstemmen op die grotere bron. Oké eentje dan. En mensen die dit niet weten dan of er niet in geloven?
Kijk om je heen. Naarmate de druk in de wereld is opgevoerd, zijn we individualistische geworden en minder verbonden met de bron. En dat is ook de bron in jou, je hart het diepe gevoel van liefde en verwondering voor alles om je heen. Steeds meer ligt de nadruk in deze wereld op het denken in plaats van het voelen. En tegelijkertijd brengt het denken ook excessievere emoties met zich mee. Dit komt omdat we dan gaan voelen wat het denken zegt in plaats van dat we gaan voelen: voelen in het NU zonder verhaal en zonder gedachte. Je met je hart afstemmen op de bron en dan ontvangen en voelen.
Oké mooi deze komt binnen…gevoelens die ontstaan door mijn denken en gevoelens die ontstaan in het NU door me af te stemmen en te ZIJN…mmmm. Dank jullie Paps 😉
Terwijl ik dit schrijf krijg ik een pakket binnen. Een doos met boeken van Yasmin Verschure: Volk van mijn Volk, het gezicht achter de vluchteling. Een prachtige zin valt me op: De vluchteling heeft me meer dan wie dan ook gespiegeld dat Liefde geeft zonder te willen ontvangen….
Ons “Be the Change Event” is op 16 november.
Kom je ook. Klik hier voor alle info >>>