Van New Age naar Doop

De laatste tijd valt het op: jongeren die zich plotseling bekeren. Ze laten zich dopen, stappen in een kerk, en keren zich radicaal af van alles wat ze eerst ‘spiritueel’ noemden. Yoga, tarot, kristallen, astrologie? Weg ermee. New age wordt ineens het ‘foute kamp’, terwijl het een paar maanden eerder nog hun houvast leek te zijn.

Ik snap ergens dat verlangen naar houvast. In een wereld vol keuzes en ruis, lijkt een letterlijke lezing van de Bijbel veilig. Iets vasts. Maar ik blijf toch zitten met vragen. Wat zoeken ze? Waar komt die plotselinge afkeer van alles wat ‘new age’ heet vandaan? En hoe rijmt dit met wat Jezus zelf eigenlijk zei?

Van fluisteringen tot dogma’s

Jezus sprak in beelden en vertelde verhalen om het hart te raken. Hij die zei: “Heb je naaste lief als jezelf,” en: “Het Koninkrijk van God is binnenin je.” Zijn boodschap draaide om liefde, mededogen en innerlijke transformatie. Geen strakke regels, geen checklists van wat je wel en niet mag.

Toch zie ik hoe sommige nieuwe bekeerden de Bijbel lezen alsof het een strikte handleiding is, waarin alles letterlijk moet worden genomen. En dan doel ik niet op liefdevolle geboden, maar op teksten die, vaak uit hun context gerukt, gebruikt worden om alles wat ‘niet-christelijk’ is, meteen als demonisch of verkeerd te bestempelen. Terwijl de Bijbel zelf geen new age noemt, want die term bestond nog niet, laat staan dat Jezus erover sprak.

New Age of Spiritualiteit?

New age is maar een etiket. Het is een verzamelbak van praktijken en ideeën die mensen op zoek naar betekenis samenbrengen, van meditatie tot edelstenen, van astrologie tot yoga. Maar spiritualiteit is veel meer dan dat. Het is een diep menselijk verlangen om te verbinden, te ontdekken, te herinneren wie we werkelijk zijn. Of je dat nu in de natuur, in stilte, of in God vindt.

Dat onderscheid lijkt soms te verdwijnen in de haast om oude overtuigingen van je af te werpen bij een bekering. Alsof alles wat je ooit hebt gevoeld of geloofd ineens niet meer klopt. Maar hoe kan dat? Is God niet groter dan onze menselijke etiketten?

Het demonisch frame: van nuance naar angst

Wat me echt raakt, is hoe bepaalde platforms en groepen ineens allerlei praktijken als demonisch bestempelen. Meditatie? Demonisch. Yoga? Demonisch. Tarot? Edelstenen? Ook demonisch. Het lijkt alsof er een angstverhaal over de spirituele zoektocht wordt gelegd, waarin alles wat niet letterlijk in hun interpretatie van de Bijbel past meteen als ‘gevaarlijk’ wordt weggezet.

Dit frame komt vaak voort uit een mix van bijbelteksten (zoals waarschuwingen tegen afgoderij of waarzeggerij) en moderne angst voor het onbekende. Maar het mist de context waarin die teksten ooit zijn geschreven, een tijd van letterlijke rituelen en offers, niet van een yogalesje na het werk of een meditatiesessie om je hoofd leeg te maken. Het mist ook de diepere boodschap van Jezus zelf, die niet sprak over ‘alles wat niet christelijk is, is demonisch’, maar over liefde, overgave, en het zoeken naar het goede, in jezelf en de ander.

Wat zegt de Bijbel eigenlijk en wat zegt de mystieke traditie?

De Bijbel waarschuwt inderdaad voor afgoderij en magische praktijken (zoals in Deuteronomium 18), maar dat ging over rituelen die letterlijk bedoeld waren om geesten of goden te manipuleren. Jezus zelf sprak daar nauwelijks over. Zijn nadruk lag op het hart van de mens, op intentie, op liefde. In de mystieke christelijke traditie bij toegewijden als Teresa van Avila, Johannes van het Kruis, en Franciscus van Assisi, gaat het juist om een innerlijke verbinding met het Goddelijke, om stilte, contemplatie, en de ontdekking van Gods aanwezigheid in het alledaagse.

Deze mystici gebruikten vaak symboliek die nu onder new age zou vallen: licht, sterren, muziek, bloemen, het lichaam als tempel. Maar niet als magie of manipulatie maar als poëzie van de ziel. Het contrast met het harde demonisch-frame is dan ook groot.

Misschien is het juist eenvoudiger dan we denken

Wat als het niet gaat om óf je new age bent, óf christen? Wat als de zoektocht zelf heilig is?
Wat als de drang om regels te volgen, of om het éne kamp te kiezen, voortkomt uit angst, angst om te verdwalen, om het mis te hebben?
En wat als Jezus’ boodschap ons juist uitnodigt om die angst los te laten en gewoon te leven vanuit liefde?

De Bijbel is geen boek dat Jezus zelf heeft geschreven. Het zijn verhalen van zijn volgelingen, mensen die hem probeerden te begrijpen, vast te leggen wat hij hen leerde. En misschien is dat wat we allemaal doen: proberen te begrijpen, in woorden te vatten wat eigenlijk voorbij woorden gaat.

Het gaat niet om het etiket, maar om de vrucht

En dat is het eigenlijk. Het gaat er niet om of je jezelf ‘christen’, ‘spiritueel’, of ‘new age’ noemt. Het gaat erom hoe je leeft. Kun je liefdevol zijn, naar jezelf én naar anderen? Kun je met open hart luisteren, zonder direct te oordelen? Kun je compassie hebben, zelfs voor wie anders denkt of doet?

Want elkaar veroordelen is geen vorm van liefde. Dat is angst in vermomming. Jezus riep mensen juist op om niet te veroordelen, om de balk in hun eigen oog te zien voor ze de splinter in dat van een ander opmerken (Mattheüs 7:1-5). Voor je eigen weg kiezen? Prima. Maar jezelf klein maken of anderen veroordelen omdat hun weg anders is? Dat is niet waar Jezus voor stond.

Hij bracht een boodschap die niet over regels ging, maar over het hart. Over vergeving, mededogen, en het vertrouwen dat liefde altijd een weg vindt. “Een nieuw gebod geef Ik u: dat u elkaar liefhebt; zoals Ik u liefgehad heb, dat ook u elkaar liefhebt” (Johannes 13:34).

En laten we niet vergeten: “Laat hij die zonder zonde is, als eerste een steen werpen” (Johannes 8:7). Jezus zelf wees met deze woorden op de neiging van mensen om anderen te veroordelen, terwijl niemand zelf perfect is.

Dus of je je nu laat dopen, mediteert met een bergkristal, of gewoon met een kop thee in de tuin zit en naar de vogels luistert het is allemaal spiritualiteit. En misschien maakt het niet zoveel uit hoe je het noemt, als je maar niet vergeet waar het om draait: liefde.

Liefs Bonnie