De priesteres roept #2
Tijdens de volgende meditatie zien we een scarabee, met een prachtig blauw groene kleur.
Het gevoel erbij is, dat het groen staat voor het hart en het blauw voor de keelchakra.
Irina ziet dat de scarabee een poort in het hart vertegenwoordigt en we voelen beiden dat het hart de poort is tot communicatie met het ongeziene veld. Daarnaast geeft de scarabee bescherming voor negatieve invloeden door haar harde schild om het zachte en kwetsbare binnenin te beschermen. Ook biedt ze bescherming tegen ziekte.
De poortwachter bewaakt liefdevol de poort van het hart.
Daar bij de poort, waar waarheid wordt gehoord en echtheid de opening vormt in dit selectief permeabel membraan.
Sensitief in kwetsbaarheid, maakt zij moeiteloos haar onderscheid.
De doorgang wordt geopend wanneer zij vrij is van begrenzing door verwachting en/of oordeel.
Eenmaal deze schijnbare grens voorbij, treed je binnen in de ruimte waar oneindigheid begint en reikwijdte onbereikbaar is.
Eindeloze liefde die geen voorwaarden kent.
We voelen dat de scarabee zowel in ons hart, als ons derde oog wordt geplaatst en krijgen daarbij “eeuwig” te horen en zien het infinity symbool.
We lezen achteraf dat wanneer ze in Egypte vroeger bij een overledene het hart eruit haalden, ze een scarabee plaatsten op die plek om het hart te beschermen en te verzekeren van het eeuwige leven.
Ook deze meditatie delen we met Yvette. En dit vertelt ze ons:
Toen wij in Egypte waren als gezin en de kinderen nog jong waren voelden we allemaal zoveel liefde voor de scarabee. Juist als teken van liefde en bescherming voor de overledenen op hun reis. De Egyptenaren geloofden ook dat als de zon aan de ene kant van de aarde onderging, de scarabee de zon door de onderwereld droeg naar de andere kant van de wereld waar de zon dan weer opkwam.
We gaan allemaal slapen en dit gebeurt er bij Yvette:
‘s Nachts als ik half wakker ben, besluit ik mij te verbinden met de scarabee terwijl ik 3x zeg: ‘ik ben beschikbaar…’. Ik val weer half weg in slaap en word dan klaarwakker. Mijn ziel fluistert dat het nu tijd is om op te staan en te gaan schrijven om mijn ondermijnende patronen vanuit mijn onderbewuste te doorgronden. Ik ga zitten en ga voor een echte duik naar de pijn en frustratie over een deel van mijn leven, niet zichtbaar voor de buitenwereld. Ik voel dat het over een disbalans in mijn 3e chakra gaat. Ik zie familiepatronen, pijnlijke herinneringen uit mijn jeugd. Ik voel misselijkheid en… ik krijg mijn vinger er niet op voor nu.
Ik besluit de aartsengelen aan te roepen en teken voor 5 van hen een pentagram met een cirkel eromheen in de lucht.
Vlak daarna vallen de puzzelstukjes op hun plek en ik zie de rode draad. Loud & clear in my face. Ik besluit verantwoordelijkheid te nemen.
Als ik weer naar bed ga, zie ik de scarabee weer… zij nam mij mee naar mijn onderwereld waardoor er een nieuwe zon op kan komen, zoveel helderder.
Bonnie & Irina:
De volgende ochtend lopen we in het bos waar we altijd de honden uitlaten…
Ik kom plotseling in een andere dimensie en zie ons als Kelten door de bossen lopen, super alert niet alleen op gevaar maar ook op de informatie in het bos en wat van de bomen komt.
De energie van de Kelten diende zich al in de ochtend aan en we begonnen de dag met een Celtic healing prayer, wat we nooit eerder hadden gedaan.
Irina vraagt me: hoe voelt voor jou de Priesteres die we zagen? Voor haar voelt ze Keltisch. Voor mij Egyptisch.
Door het delen, ontstaat er een beeld van eenwording van twee tijden. De priesteres in Egypte met haar Godskrachten en derde oog en de Keltische priesteres met haar aarde krachten in het basis chakra. De kennis van de natuur en kruiden.
Het brengt hemel en aarde samen in één;
zo boven, zo beneden.
We voelen de bomen meer dan ooit en zien zo duidelijk de wortels die contact maken met de aarde en daar de energie uit halen en de takken met blaadjes die rijken naar de hemel en zich voeden met het licht uit de hemel.
De boom die symbool staat voor het eeuwig leven, de levensboom, waarbij hemel en aarde zijn verbonden door de boom, verenigd in de boom.
We lopen naar een prachtige boom die we dagelijks passeren en gaan er tegen aan staan. We kijken naar de bast en zien een pentagram…..
Als we dit en de foto van het pentagram delen met Yvette voelen we de synchroniciteit en begeleiding…
Wordt vervolgd
