We zitten al in afstemming voordat de zondagcirkel begint en Irina ziet opeens een duidelijk beeld van een oog in een piramide.
Zo snel als het beeld kwam, zo snel verdween het ook weer, maar de helderheid ervan maakte wel nieuwsgierig.
Het oog van Horus hadden we al vaker gezien, net zoals een piramide, maar in dit beeld was beiden te zien.
Dit symbool staat voor het alziend oog van God, maar wordt ook, maar dan iets anders, gebruikt door de Illuminati; Meestal afgebeeld met de top van de piramide zwevend.
Over dit geheime genootschap wordt gezegd dat ze achter de schermen de wereld bestuurt en een nieuwe wereldorde wil stichten.
Dat was overigens niet het symbool wat wij zagen.
Het alziende oog in de piramide:
In het oude Egypte en het oude Griekenland, in het boeddhisme en het christendom – in veel sekten en religies heeft dit oude teken een gemeenschappelijke sacrale betekenis. Het alziende oog is een symbool voor het begrijpen van de waarheid, goddelijke visie, kennis van de essentie van het zijn en het universum.
Dat dit symbool het begin is van nieuwe informatie, begrijpen we als we even later in de auto stappen en de muziek aangaat op het nummer: the eye of Horace.
We vragen om nog een teken ter extra bevestiging en we hebben het nog maar net gevraagd, of we zien op een poster twee ogen staan waarboven staat: we zien je wel kijken.
Het is duidelijk.
Die avond gaan we weer zitten. We proberen ons zo open mogelijk en niet sturend af te stemmen.
Bij Irina verschijnt het symbool weer, waarna het oog weg gaat en alleen de piramide overblijft.
De piramide wordt gespiegeld onder de grond weergegeven: Één punt wijst naar de hemel, één punt diep de aarde in.
Zo boven, zo beneden.
Vervolgens worden twee ogen getoond en ze laten zien dat een beeld omgekeerd geprojecteerd wordt op je netvlies dan de werkelijkheid.
Wat is de werkelijkheid?
Het laatste beeld wat Irina ziet is een meertje met een spiegeling van de natuur in het water.
Wat is de illusie en wat is de werkelijkheid?
Op een foto kan het lastig zijn te zien wat de reflectie is in het water is en wat de natuur.
Het laatste beeld wat Irina zag was de initiatie die Bonnie in Glastonbury doorkreeg in 2020 en doorgaf aan Irina, Hester en anderen.
De initiatie ging als volgt:
Je moest je handen als een driehoek voor je derde oog chakra plaatsen en vervolgens blies Bonnie daar doorheen.
Wonderlijk wat er gebeurde. Alsof illusies worden weggeblazen en de waarheid te voorschijn komt.
Er werd nu gezegd dat deze initiatie belangrijk is om door te geven. Voel zelf eens als je met je handen de vorm van een driehoek maakt en je houdt het voor je derde oog. En stel je voor dat de adem van God er door heen blaast. Hoe voelt dat?
2 jaar geleden kwam deze initiatie tijdens onze reis naar Glastonbury. Hierbij de link naar het filmpje: https://youtu.be/fUhX-PJiBZ8
Bonnie zag aan het begin van de meditatie ook de piramide en het oog.
Er kwam een sterk weten dat dit een belangrijke sleutel is tot manifestatie. Verdere informatie kwam nog niet.
Daarna zag ze een beeld van de aarde en dat daarvan maar een klein gedeelte land is.
Het grootste gedeelte bestaat uit water en daarin speelt zich een wereld op zich af die zo groot is waar wij geen weet van hebben.
Bonnie hoorde:”niets is wat het lijkt”
Mooi die synchroniciteit met de beelden van de ogen, het water en de tegengestelde piramides.
Vervolgens zag ze een enorme walvis waar ze eerst mee onder water ging en daarna op zat.
Bonnie voelde de energie van de walvis heel duidelijk en kreeg de boodschap dat er een volk is bij wie de walvis een heilig dier is en dat we daar over moeten lezen. Zie hieronder ook de boodschap van de Walvis.
In Indiaan tradities is de walvis zeer gerespecteerd en geëerd. Het werd beschouwd als het symbool van bewustzijn en wijsheid.
Toen we even later klaar waren met de meditatie en Irina haar telefoon aan had gezet, was het eerste bericht wat op haar telefoon verscheen een prachtige foto met de weerspiegeling in de natuur.
Heerlijk om dit weer te delen met Yvette en daarna haar boodschappen te horen, toe te voegen en de synchroniciteit te zien!
Yvette vertelde later dat bij haar ook al vaker het oog voorbijgekomen is en het ook bij aartsengel Raziël op deze manier wel eens ziet; het oog van de waarheid.
Zo open mogelijk ging Yvette zitten om niet te sturen en te laten gebeuren wat zich wil laten zien.
Er kwam een beeld van de sfinx waar ze als zevenjarige naar binnen ging, naar beneden ging en in de ronde ruimte kwam met een gouden bol met vuur erin wat in het midden is.
In die ruimte zaten nog zes andere zevenjarige meisjes bij elkaar om ingewijd te worden.
Ze moesten hun handen als een piramide om hun derde oog plaatsen en in de gouden vlam kijken en dan ervaren wat er gebeurde.
Bij de zevenjarige en volwassen Yvette ontstond er een reflectie van deze ruimte in haar hart en ze was in de ronde kamer in haar hart.
Een ruimte van pure liefde.
Daarna waren de spelonken van het doolhof zichtbaar om die ronde kamer.
In dat doolhof was het koud en donker.
Het vertegenwoordigde angst en je schaduw kanten.
Omdat ze er overheen kon kijken, zag ze dat het aan de andere kant weer licht en warm was omdat daar liefde was.
Yvette wist dat ze ervoor moest zorgen zich zo uit te breiden vanuit die ronde kamer, door het doolhof naar de bron waar Liefde en eenheid is.
“Breng jezelf vanuit je hart door de schaduw heen naar de bron van liefde waar alles één is.”
Wordt vervolgd.
